autorka- Joanna Wituszyńska
Tytuł do poniższego tekstu zaczerpnęłam od Virginii Satir, niezwykłej kobiety zajmującej się terapią rodzinną. Ona właśnie, porównywała poczucie własnej wartości do naczynia, które jest wypełnione w różnym stopniu.
Na naszą samoocenę (poczucie własnej wartości) wpływają czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne to nasze myśli o sobie, przekonania, wzorce postępowania, zewnętrzne to informacje przekazywane w sposób werbalny i niewerbalny, które są naszym doświadczeniem nabytym w kontaktach z rodzicami, nauczycielami, opiekunami, rówieśnikami i innymi osobami, które spotykamy na naszej drodze. Ważnym wydaje się wiara we własną inteligencję i intuicję. Jeżeli obawiamy się asertywnie ujawnić siebie prawdopodobnie kneblujemy własną inteligencję i uciszamy intuicję, aby więcej nie dochodziła do głosu. Intuicja lubi być chwalona i dostrzeżona, wtedy z wdzięcznością służy nam za drogowskaz. Pamiętam sytuację, kiedy znajoma opowiadała mi o wydarzeniu, które wydawało się być mało znaczące, ale…
Virginia Satir uważała, że nasze poczucie własnej wartości może ucierpieć podczas różnych doświadczeń życiowych. Czasem mamy ochotę rzucić wszystko, życie dostarczyło nam wielu rozczarowań, czujemy się wyczerpani. Ludzie, którzy czują się “pełni” doświadczają takich sytuacji jako kryzysu z którego się podźwigną. Możemy czuć się źle, doświadczać bólu, ale jest w nas wiara, że potrafimy się odbudować, prosząc o pomoc innych, korzystając z własnych zasobów. Ważne, aby myśleć o sobie jako istocie wartościowej zasługującej na szczęście.
Niska samoocena powoduje, że myślimy o ludziach jako niegodnych zaufania, tych co nas oszukają, poniżą lub wykorzystają. Stajemy się wtedy oddzieleni od innych, nieufni, ukrywamy się za wysokimi psychologicznymi murami, doświadczamy wtedy uczucia lęku.
Jeśli masz złe samopoczucie i nie przyznajesz się do niego to oszukujesz siebie i innych. Lekceważysz wtedy siebie i własne uczucia. Spowodowane jest to naszą postawą życiową, naszymi przekonaniami a ponieważ jest to postawa życiowa i przekonania, można je zmienić. Poczucie własnej wartości możemy kształtować w każdym wieku. Wymaga to tylko czasu, cierpliwości i odwagi potrzebnej do podjęcia ryzyka związanego z nowymi zachowaniami. Takie zaangażowanie umożliwia dotarcie to naszego potencjału, który do tej pory nie był w pełni wykorzystywany.